Holland op z'n mooist: Wolfheze

Landgoedeigenaar Baron van Brakell van kasteel Doorwerth stelde rond 1845 grond beschikbaar voor de aanleg van de ‘Rhijnspoorweg’. In ruil daarvoor wilde hij zijn eigen halte. Hij liet een weg aanleggen van zijn kasteel naar deze halte, waar later het dorp Wolfheze ontstond.

De nieuwe spoorwegen maakten het reizen ook voor kunstenaars een stuk eenvoudiger. Zij waren vooral op zoek naar stukjes ‘ongerepte natuur’, voor zover daarvan in Nederland nog sprake was. Aanvankelijk vonden ze dit vooral rond Oosterbeek.

Staande voor de stationswinkel loop je via het fietspad langs de brandweerkazerne het dorp uit. Ga daar waar het ruiterpad zich splitst van het fietspad rechts – eerste gele toegangsbord Natuurmonumenten - en volg de beukenlaan.

Jac. P. Thijsse, medeoprichter van Natuurmonumenten en bekend natuurbeschermer, verkende voor de aankoop het landgoed Wolfheze. Hij deed dat al wandelend vanaf het station, over deze beukenlaan, richting de Wodankseiken, de sprengen en de Duizendjarige den. Hij schreef dat ‘Wolfheze groote beteekenis heeft in de beschavingsgeschiedenis van Nederland en dat onze romantische landschapschilders heerlijk getuigd hebben van de schoonheid van deze streek’.

De aanleg van de snelweg heeft helaas een erg negatief effect gehad op dit door Thijsse bejubelde landschap.

Ga bij het asfalt linksaf en volg het fietspad tot T-splitsing met fietspad. Ga daar rechtsaf, door de tunnel onder de snelweg; na ongeveer 100 m schuin rechtsaf het zandpad omhoog volgen (=ruiterpad).

Volg dit pad, deze gaat iets verderop schuin rechts naar beneden en neem dan het eerste pad rechts. Bij T-splitsing links en gelijk rechts. Hier passeer je het groene bord 'Bilderbergbossen'. Loop door tot de geelzwarte houten grenspaal, ga daar rechtsaf en voorbij de paal meteen weer linksaf.

Rond 1550 is de Papiermolenbeek gegraven. De beek werd in het verleden gevoed door sprengkoppen, die zo diep waren uitgegraven dat ze het grondwater bereikten. Met het stromende water werden watermolens aangedreven.

Jac. P. Thijsse was erg onder de indruk van deze stromende beken. Hij bepleitte bij Natuurmonumenten het gebied aan te kopen. In 1939 werd het eerste deel verworven. Helaas is de beek nu drooggevallen door grondwaterwinningen elders.

Matthijs Maris schilderde rond 1860 in de omgeving van Oosterbeek een sprengkop met de toepasselijke naam ‘De Oorsprong’.

Volg voorbij de sprengkop – te herkennen aan de blauw-witte NAP schaal - het paadje langs de beekloop, steek het bruggetje over en ga rechtsaf. Bij de Y-splitsing rechtsaf, beekloop volgen. Het eerste bruggetje rechts negeren, bij 2 bruggetjes de beekloop blijven volgen via het rechter bruggetje. Bij de T-splitsing linksaf, de beekloop blijven volgen.