Ga direct naar inhoud
Natuurgebied

Wolfheze

Wolfheze

Welkom in Wolfheze

Ik ken weinig gebieden die zo gevarieerd zijn als Wolfheze. Elke keer als ik er loop, zie en proef ik de rijke historie die het landschap zo bijzonder en uniek maken. Geen wonder dat juist hier beroemde landschapsschilders uit de 19e eeuw vele romantische schilderijen maakten. In musea in binnen- en buitenland is deze kunst te bewonderen.
En wat voor mij het plaatje compleet maakt is de Heelsumse Beek, die al slingerend haar weg door de heide zoekt. Kom dit bijzondere gebied ontdekken, er is een mooie cultuurhistorische wandelroute.

Dirk Lieftink

Aimée Keijser

Boswachter van dit gebied

Meer over Wolfheze

Over het gebied

Even ten zuiden van het dorp Wolfheze ligt het gelijknamige natuurgebied met een van de oudste bossen van ons land. Wandel door uitgestrekte heidevelden, imposante bossen met stokoude eiken en dennen, over smalle paadjes, langs kronkelende beeklopen en voormalige landbouwgronden.

Een geliefd gebied al bij de 19e eeuwse landschapsschilders van de Oosterbeekse School. De ‘Duizendjarige den’ en de ‘Wodanseiken’ danken hun naam aan deze schilders. En bijzonder vanwege de rijke cultuurhistorie op Wolfheze: hier liggen duizenden jaren oude grafheuvels, een middeleeuwse wildwal en de fundamenten van een oud kerkje.

Behalve wandelen kun je hier – op de betreffende aangelegde routes in het gebied - ook fietsen, paardrijden en mountainbiken  Er ligt zelfs een trimroute, met startpunt hotel Bilderberg.

De kerkheuvel van Wolfheze Natuurmonumenten

De kerkheuvel van Wolfheze Natuurmonumenten

Reptielendomein

Maar liefst zes van de zeven in Nederland voorkomende reptielensoorten leven in natuurgebied Wolfheze. De zandhagedis, levendbarende hagedis, ringslang, adder, hazelworm en gladde slang vind je vooral op de heide. Ook typische heidevogels waaronder roodborsttapuiten en geelgorzen, en bedreigde planten als grote wolfsklauw en duivelsnaaigaren Ze voelen zich hier prima thuis.

Oud Bos Reservaat

Het bosdeel van het Wofhezer bos waar veel monumentale oude grillige eiken, beuken en dennen staan typeren we als ‘Oud Bos Reservaat’, een eretitel. Hier werken we aan structuurverbetering en besteden veel zorg aan de oude eiken en dennen, en aan hun nakomelingen, zodat er een nieuwe generatie woudreuzen opgroeit.

Het bos heeft hier een natuurlijke uitstraling, ook omdat Natuurmonumenten het dode hout ongemoeid laat. Zo is de in 2006 omgevallen zogenaamde ‘Duizendjarige den’, vlak achter Hotel Wolfheze als een monument blijven liggen. Het was de oudste en dikste den van Nederland. De stam wordt geleidelijk weer opgenomen in de kringloop van de natuur, terwijl de zaailingen van deze den de open plek weer langzaam laten dichtgroeien. In het oude bos broeden zeldzame vogels als raven en groene spechten. Ook de goudvink, fluiter en zwarte specht kun je hier tegenkomen.

Zandhagedis

Zandhagedis

De zandhagedis is een van de zes soorten reptielen die je in Wolfheze kunt tegenkomen zomers.

Wandel over het ecoduct

De snelweg A50 doorsnijdt de Wolfhezerheide. Lange tijd konden bijvoorbeeld reptielen daardoor niet aan weerszijden van de weg komen. In 2012 is ecoduct Wolfhezerheide voltooid en daardoor:

  • Zijn de beide heidevelden weer met elkaar verbonden.
  • Kunnen dieren veilig oversteken.
  • Kunnen kikkers, padden en salamanders zich er voortplanten. Aan weerszijden van het ecoduct liggen bovendien poelen.
  • En niet te vergeten: je kunt zelf ook veilig oversteken, want Wolfhezerheide is een van de weinige ecoducten in Nederland die ook toegankelijk is voor wandelaars.

Uit onderzoek blijkt dat niet alleen reeën gebruik maken van dit ecoduct. Vooral kleine dieren zoals reptielen, vlinders en muizen maken er gebruik van. Zo hebben ringslang en gladde slang zich weer verspreidt naar beide kanten van de snelweg. Ze zijn beide weer gespot op de Doorwerthse Heide.

Reijerscamp

Reijerscamp is een relatief jong natuurgebied, met sporen uit het verleden. Het wordt begrensd door de snelweg A12, de uitlopers van het dorp Wolfheze, de spoorlijn Utrecht-Arnhem en de bosrand langs het Buunderkamppad.

Het voormalige landbouwgebied is destijds aangekocht om de aanleg van het Jac.P.Thijsse ecoduct over deze A12 mogelijk te maken en zo een verbinding te vormen tussen de Veluwe en het rivierenlandschap van de Betuwe. Edelherten krijgen zo de mogelijkheid om vanaf de voedselarme Veluwe de rijkere graasgebieden te bereiken. Een proces dat hiermee in gang is gezet.

Vanaf Uitkijkpunt Reijerscamp krijg je een mooi overzicht van het gebied met extra informatie over de ‘gliders’ die hier in WOII zijn geland. Met een beetje geluk kun je hier reeën en herten zien. En luister vooral ook naar het zomerse geluid van uitbundig zingende veldleeuweriken. 

Natuurvisie

Bezoekersinformatie

Bereikbaarheid

    Parkeerplaats Wolfheze
Wolfheze

Nieuws

Direct naar