Drevenroute Landgoed Visdonk

Visdonk. Het lijkt een wat eigenaardige naam voor een landgoed op droge, zanderige grond. ‘Vis’ komt van het oude woord ‘fis’, dat bunzing betekent. Een prachtige, kleine marterachtige die het tegenwoordig helaas moeilijk heeft in Nederland. En in Brabant vind je meer 'donken': zandige ophogingen in moerasgebied. Prachtig hoe de naam van dit landgoed zoveel van de geschiedenis blootgeeft.

Net als insecten, staan ook wilde bloemen onder druk. Dit houdt verband met elkaar, want met het verdwijnen van de bloemen uit ons land, verdwijnen ook de insecten. En daardoor krijgen ook vogels en andere dieren het moeilijk. Eten en gegeten worden, nietwaar? Natuurmonumenten wil wilde bloemen weer de ruimte geven en zaait op deze wei een wilde bloemenmengsel. Kijk in de zomer maar eens of je deze bloemen ziet; een plant met trosjes paarse bloemen ? Grote kans dat dit luzerne is, familie van de klaver. Ook is phacelia gezaaid, herkenbaar aan z'n lila bloemetjes en harige, ruwe blad en stengel. En waarschijnlijk gonst het daaromheen van de hommels en bijen; zij komen nectar halen. Phacelia heeft niet voor niks de bijnamen ‘bijenvriend’ en 'bijenbrood'.

Veel van onze zoemende gasten logeren in het insectenhotel, net van het pad af. Afhankelijk van het seizoen en het weer, kan het hier wemelen van de insecten. Vooral solitaire bijen zijn graag geziene gasten. Deze leven alleen en niet in een volk, zoals de honingbij. Dus alleen maar eenpersoonskamertjes in dit hotel!

Wat gebeurt er in dit hotel? Welnu, in elke kamer, eigenlijk gang, legt een solitaire bij nectar en stuifmeel neer met daarbovenop een eitje. Daarna sluit ze de gang af: deur dicht! Als een larfje uit het eitje komt begint deze gelijk te eten. Na een aantal vervellingen en de verpopping kruipt volgend jaar een nieuwe bij uit de gang. Daarvoor moet de bij natuurlijk eerst de deur openbreken.    

Kan jij zien welke kamers vrij zijn en welke bezet?