Ga direct naar inhoud
Nieuws

De otter, een legende keert terug

19 januari 2021 | Rafael de Graaf MA

De otter, een sierlijk en speels, maar schuchter waterdier dat zich zelden laat zien en in 1988 in Nederland zelfs helemaal was verdwenen. Maar de otter is terug, en hoe. Hilco Jansma neemt je mee in een prachtige documentaire over dit waanzinnige dier. Met beelden uit De Onlanden!

otterkop

Verdwenen

In 1988 was de otter helemaal verdwenen in Nederland, maar hij is terug! Slechte waterkwaliteit, visfuiken, verlies van habitat en toenemend verkeer werden de otter fataal. Het dier werd een legende die alleen nog voortleefde in plaats- en familienamen.

Na 14 jaar van investeringen in natuurherstel werden de eerste otters in 2002 in onder andere het Nationaal park Weerribben-Wieden uitgezet. En met succes, want de otter komt nu door bijna heel Nederland weer voor.

Slanke jager

De otter is één van de grootste roofdieren van ons land. Ze eten voornamelijk vis maar soms ook kikkers, salamanders en af en toe een vogeltje. Hun super gladde slanke lijf is aangepast aan het jagen onder water, ze kunnen hun ogen, neus en oren dicht doen als ze duiken. De dikke snorharen zijn heel gevoelig, zodat ze ook in troebel water kunnen vissen. Hun vacht is vettig en zó dicht dat hij waterdicht is. En door de zwemvliezen tussen hun tenen kunnen ze goed en vooral snel onder water zwemmen: op één ademteug wel 400 meter.

Poepen op een bergje

Otters leven alleen. Ze markeren hun leefgebied met spraints – een mooi woord voor poep. De spraints vind je vaak tussen twee wateren in of op een verhoging, zoals een boomstam, steen of steiger. Is er geen hoger punt dan maken ze er zelf één. Door de spraints te onderzoeken kun je zien wat ze hebben gegeten: iedere vis heeft een unieke vorm van schubben en die schubben vind je terug in de spraints.

Populatie groeit gestaag

Inmiddels groeit het aantal otters en verspreiden ze zich in Nederland. De stadsgrachten van Groningen behoren zelfs tot het leefgebied van dit unieke dier. Nog niet eerder vertoonde beelden nemen je mee in het leven van de otter, van jagen op voedsel tot een eerste zwemles.

Met het groeien van de populatie trekt de otter verder op zoek naar nieuwe territoria. Daarom wordt er op grote schaal in de provincies gewerkt aan hun bescherming, bijvoorbeeld door wegen af te zetten met gaas en te voorzien van faunatunnels. Er is nog een lange weg te gaan in het natuurlijk herstel, maar de otter toont ons het goede spoor.

Terugkijken?

De gehele documentaire is hier te vinden. 

 

Profielfoto HW
Rafael de Graaf MA

En Bavink was zat, zat wezenloos te staren en erger dan ooit naar de binnenste, die ook giggelde en naar den vagen vorm van haar sleutelbeenderen duidelijk afgeteekend, net als haar zuster. Er was geen denken aan, dat ze niet doen hierom en dát moesten ze laten daarom. In zijn jongen tijd was i.