Zeldzame grauwe gors in Corversbos
Het is misschien wel dé vogelsoort van akkers met natuurwaarden: de grauwe gors. Zowel als broedvogel en doortrekker is de soort zeer zeldzaam. Met ongeloof in de ogen constateerde boswachter Luc Hoogenstein deze herfst dat het écht een grauwe gors was tussen de maïsstobben op de akkers van het Corversbos op de Buitenplaatsen.
Bijzondere waarneming voor het Gooi
Boswachter Luc Hoogenstein: “Ik zag een groepje graspiepers opvliegen met daartussen een plompere vogel die direct door zijn roep opviel, een kort, metaalachtig geluid. Grauwe gors, onmiskenbaar!” De vogel maakte zich al snel los en landde op zo’n 20 meter afstand tussen het maïs om rustig te gaan foerageren. Hoogenstein wist meteen dat dit een bijzondere waarneming was. De laatste waarneming van een grauwe gors in het Gooi was minstens een decennium geleden.
Zeldzame doortrekker
Dat de grauwe gors de akkers van het Corversbos had uitgekozen om voedsel te zoeken, is een teken dat het de goede kant op gaat met de natuur op de akkers. Grauwe gorzen zijn in de winter afhankelijk van zaden- en onkruidrijke akkers met graan of maïsstobben. Door gerichte maatregelen werkt Natuurmonumenten samen met haar pachters aan meer leefgebied voor deze zeldzame soorten op de Buitenplaatsen. De grauwe gors is in belangrijke mate afhankelijk is van natuurlijke akkerlandschappen en die zijn in Nederland vrij zeldzaam geworden.
Mooie bespiegeling van Henri Wijsman aan boswachter Luc
“Vanzelfsprekend gingen mijn gedachten terug naar vroeger. In de winter, namelijk op 19 december 1951, zag ik een Grauwe Gors net ten noorden van waar jij 'm zag, namelijk bij het kruispunt van het fietspad "Oude Utrechtse Weg" met de oprijlaan van Gooilust. De determinatie was niet moeilijk want er zaten ook enige geelgorzen bij, die waren toen nog niet zeldzaam, en dit (solitaire) dier was ergens tussen anderhalf en tweemaal zo groot. Toen kwamen ze af op overblijfselen van de korenoogst. Ik fietste eigenlijk iedere dag langs dat fietspad naar mijn Gymnasium dat toen nog stond langs de Schuttersweg.”
Henri Wijsman (vrijwilliger monitoring)
