Op pad met vrijwilliger Theo Noordermeer

Uniek poldergebied

Als ik voor dit artikel om 4:00 op de fiets spring voor (yes!) weer een rondje Noordpolder met Theo zien we veel moois, waaronder kemphanen, bosruiters, een lepelaar, zeven reegeiten en een reebok. Dit oude poldergebied bij Grenspark Kalmthout is uniek door de overgangen tussen hoog en laag, droog en nat, zand en klei. Theo weet precies waar we moeten kijken. Tussen het fotograferen en filmen door kan hij het niet laten … hij moét die overhangende bramen snoeien. Theo: “Ik wil graag dat wandelaars ongestoord kunnen genieten zonder zich te bezeren.” Even verder herinnert hij vriendelijk twee dames eraan dat ze hun honden hier aan moeten lijnen. “Ik vraag dan of ze rekening met de natuur willen houden, want die is hier heel bijzonder en gevarieerd, maar kwetsbaar!”

Bij het krieken van de dag

Theo woont met zijn vrouw al 44 jaar in Hoogerheide. “En pas sinds een paar jaar weet ik hoe mooi de natuurgebieden in deze regio zijn. Toen ik twee jaar geleden ineens zonder werk kwam te zitten ben ik gaan wandelen, hele dagen! Ik zag zoveel moois, dat ik dacht: ik kan net zo goed een camera meenemen. Door mijn gezondheid moet ik het nu rustiger aan doen, maar mijn rondje Noordpolder (route Fazant = 5 kilometer) is heel ontspannend. Het liefst ben ik hier bij het krieken van de dag, dan zie je veel dieren en de zon komt schitterend op boven de velden en watergebieden. Omdat ik zo van de natuur geniet en al lid was van Natuurmonumenten, meldde ik me als vrijwilliger. Bij Kleine Meer sprak ik iemand aan en mocht gelijk een keer meelopen. Het bevalt me sindsdien prima, er is geen druk, alleen gezelligheid en aandacht voor elkaar. Ondertussen maken we flink wat meters om stukken weer open te krijgen, zodat de heide terug kan komen. Pas ontdekte ik hier de zonnedauw (beschermd vleesetend plantje), maar had alleen mijn mobiel bij … Het werd toch een aardige foto.”

Bijzondere momenten

“Omdat ik meer wilde doen, help ik ook regelmatig in de Meiduinen en bij het vrijmaken van de wandelpaden in de Noordpolder. Mensen vragen me soms of ze mee mogen op mijn fotorondje. Ik beleef daar veel bijzondere momenten, zoals die keer dat ik een distelvink aan het fotograferen was. Ineens is er een ree in mijn beeld die langzaam naar me toe komt. Op slechts 20 meter afstand hebben we minuten lang elkaar aangekeken. Dat heb ik gefilmd en een NM collega heeft het gedeeld op facebook. Of die keer toen iemand me vroeg: er moet hier een zwarte ruiter zitten, heb jij die gezien? Hetzelfde moment maak ik een foto en jawel: ‘bedoel je deze’?

Sinds ik voorzichtig moet zijn met inspanningen en dus niet zoveel meer kan, heb ik in de natuur mijn geluk gevonden. En daar doe ik graag iets voor terug!”

We zijn Theo en alle andere vrijwilligers heel dankbaar voor hun werkzaamheden in onze beheergebieden. Ook zijn we heel blij met de foto’s en filmpjes uit de Noordpolder, die je zeker eens moet bezoeken: https://www.natuurmonumenten.nl/natuurgebieden/noordpolder-van-ossendrecht

Tekst: Ans Goorden